Fernando Pessoaren hainbat poema euskaraz
.

TABACARIA
(15-1-1928)

Não sou nada.
Nunca serei nada.
Não posso querer ser nada.
À parte isso, tenho em mim todos os sonhos do mundo.

********

Ni ez naiz ezer.
Sekulan ez naiz ezer izanen.
Ezer izatea ezin dezaket izan.
Hortaz aparte, munduko amets guziak nigan ditut.

Iturria: KORROK-2 aldizkaria (1984)


Todas as Cartas de Amor são Ridículas

Todas as cartas de amor são
Ridículas.
Não seriam cartas de amor se não fossem
Ridículas.

Também escrevi em meu tempo cartas de amor,
Como as outras,
Ridículas.

As cartas de amor, se há amor,
Têm de ser
Ridículas.

Mas, afinal,
Só as criaturas que nunca escreveram
Cartas de amor
é que são
Ridículas.

Quem me dera no tempo em que escrevia
Sem dar por isso
Cartas de amor
Ridículas.

A verdade é que hoje
As minhas memórias
Dessas cartas de amor
é que são
Ridículas.

(Todas as palavras esdrúxulas,
Como os sentimentos esdrúxulos,
São naturalmente
Ridículas.)

******

Amodio gutun guziak dira
Erridikuluak,
Ez lirateke amodio gutunak ez balira
Erridikuluak.

Neuk ere idatzi nituen ene denboran amodio gutunak
Erridikuluak,
Besteak bezala.

Amodio gutunak, amodiorik bada,
Erridikuluak
Izan behar dira.

Baina, finean,
Amodio gutunik
Sekula idatzi ez duten kreaturak soilik dira
Benetan
Erridikuluak.

Iturria: SUSA 14/15 (1985-uztaila)
Euskaratzailea: Joseba Sarrionandia


Quando Vier a Primavera

Quando vier a Primavera,
Se eu já estiver morto,
As flores florirão da mesma maneira
E as árvores não serão menos verdes que na Primavera passada.
A realidade não precisa de mim.

Sinto uma alegria enorme
Ao pensar que a minha morte não tem importância nenhuma

Se soubesse que amanhã morria
E a Primavera era depois de amanhã,
Morreria contente, porque ela era depois de amanhã.
Se esse é o seu tempo, quando havia ela de vir senão no seu tempo?
Gosto que tudo seja real e que tudo esteja certo;
E gosto porque assim seria, mesmo que eu não gostasse.
Por isso, se morrer agora, morro contente,
Porque tudo é real e tudo está certo.

Podem rezar latim sobre o meu caixão, se quiserem.
Se quiserem, podem dançar e cantar à roda dele.
Não tenho preferências para quando já não puder ter preferências.
O que for, quando for, é que será o que é.

********

Udaberria etor dadinean,
Ni hila banintz,
Gisa berean loratuko dira loreak
Eta zuhaitzen berdetasuna ez da aurreko Udaberriarena baino ttipiagoa izango.
Errealitateak ez du nire beharrik.

Nire heriotzak bat ere inportantziarik ez duela pentsatzean,
Egundoko poztasuna dut sentitzen.

Bihar hil nintekeela jakingo banu
Eta udaberria etzi izan litekeela,
pozik hilgo nintzateke, etzi izango litzatekeelako.
Bere sasoia hori bada, noiz letorke ere sasoian ez bada?
Dena erreala izatea eta dena agerian egotea dut atsegin;
Eta atsegin dut horrela delako,nahiz eta gustatu ez.
Horregatik, orain hilgo banintz gustoz egingo nuke,
Dena erreala delako eta dena agerian dagoelako.

Nahi badute, latinez erreza dezakete nire zerraldoaren gainean.
Nahi izanez gero, dantza eta kanta egin dezakete beraren inguruan.
Preferentziarik ez daukat preferentziarik izango ez dudan ordurako.
Izango dena, izan dadinean, izan izango da.

Iturria: KORROK 11 (1988-uda)


Se Depois de Eu Morrer

Se depois de eu morrer, quiserem escrever a minha biografia,
Não há nada mais simples
Tem só duas datas - a da minha nascença e a da minha morte.
Entre uma e outra cousa todos os dias são meus.

Sou fácil de definir.
Vi como um danado.
Amei as cousas sem sentimentalidade nenhuma.
Nunca tive um desejo que não pudesse realizar, porque nunca ceguei.
Mesmo ouvir nunca foi para mim senão um acompanhamento de ver.
Compreendi que as cousas são reais e todas diferentes umas das outras;
Compreendi isto com os olhos, nunca com o pensamento.
Compreender isto corri o pensamento seria achá-las todas iguais.

Um dia deu-me o sono como a qualquer criança.
Fechei os olhos e dormi.
Além disso, fui o único poeta da Natureza.

********

Baldin eta ni hil ondorengoan, nire biografia idatzi nahi badute,
Ez dago ezer xumeagorik
Bi data bakarrik ditut: neure jaioteguna eta neure heriotzarena.
Bata eta bestearen artean egun guztiak nireak dira.

Mugaerreza naiz.
Kondenatu gisa bizi izan naiz.
Gauzak maite izan ditut bat ere sentimentaltasunik gabe.
Inoiz ez dut desio bat izan gauzatzerik ezin izan dudana, inoiz itsutu ez naizelako.
Entzute hutsa ere ez da inoiz izan niretzat ikustearen lagungarri baino.
Gauzak errealak direla eta guztiak elkarren ezberdinak direla ulertu ere ulertu egin dut.
Begien bidez ulertu dut berau, inoiz ez pentsamenduaz.
Pentsamenduaz berau ulertzea denak berdintzat jotzea litzatekeelako.

Behin batean loak hartu ninduen edozein gizaki bezala.
Begiak itxi eta lo egin nuen.
Honetaz gain, Naturaren poeta bakarra izan naiz.

Iturria: KORROK 11 (1988-uda)
Euskaratzaileak: A. Iribar, J. Azkona


Durmo. Se sonho, ao despertar não sei

Durmo. Se sonho, ao despertar não sei
Que coisas eu sonhei.
Durmo. Se durmo sem sonhar, desperto
Para um espaço aberto
Que não conheço, pois que despertei
Para o que inda não sei.
Melhor é nem sonhar nem não sonhar
E nunca despertar.

********

Lo egiten dut. Amets eginez gero, esnatzean
Ez dakit zer amets egin dudan.
Lo egiten dut. Amets egin gabe lo eginez gero
Ezagutzen ez dudan espazio zabal batetara
Esnatzen naiz, oraindik ez dakidanerako
Esnatzen bait naiz.
Hobe da, amets egin edo amets egin gabe ordez,
Sekula ere ez esnatzea.

Iturria: SUSA 14/15 (1985-uztaila)
Euskaratzailea: Joseba Sarrionandia